«Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας» του Χρήστου Μπουλώτη

Κεραμικά έργα παιδιών εμπνευσμένα από το παραμύθι 
«Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας» 
του Χρήστου Μπουλώτη. 
Τα παιδιά άκουσαν την ιστορία και είδαν τις παραμυθένιες εικόνες της ζωγράφου Φωτεινής Στεφανίδη.
Εκδόσεις Polaris, 2011.






Υπεύθυνη εργαστηρίου κεραμικής: Νικολέτα Ποδαροπούλου, κεραμίστρια 
Εργαστήριο κεραμικής «Στέκι Παιδιού»






Η ζωή αρχίζει να χαμογελάει στη μοναχική λεύκα, όταν το άσπρο άλογο εμφανίζεται στο λιβάδι. Μια παράξενη αγάπη γεννιέται, που άλλοι την κοροϊδεύουν και άλλοι τη θαυμάζουν. Ύστερα από ένα σωρό δοκιμασίες, όταν το ολοστρόγγυλο φεγγάρι τους χαρίζει τη μαγική χρυσόσκονη, που θα τα κάνει ίδια για να χαρούν την αγάπη τους χωρίς εμπόδια, τότε αυτά, με μια φωνή, θα του δώσουν μιαν απάντηση ολότελα απρόσμενη. 

«Ένα λιοντάρι στο Παρίσι», της Beatrice Alemagna

Κεραμικά έργα παιδιών εμπνευσμένα από το παραμύθι 
«Ένα λιοντάρι στο Παρίσι» της Beatrice Alemagna, 
μετάφραση: Εύη Γεροκώστα
εικονογράφηση: Beatrice Alemagna, εκδόσεις Κόκκινο, 2010

«Ήταν ένα τεράστιο λιοντάρι. Ένα νεαρό, περίεργο και μοναχικό λιοντάρι. Έπληττε αφόρητα στη σαβάνα του. Έτσι μια μέρα έφυγε για να βρει μια δουλειά, μια αγάπη, ένα μέλλον. Έφτασε στο Παρίσι με το τρένο και χωρίς αποσκευές. Ήταν η πρώτη του φορά σε μια μεγάλη πόλη. Και, όπως ήταν φυσικό, φοβόταν λιγάκι.»

Το βιβλίο διακρίθηκε με το βραβείο Bologna Ragazzi Awards το 2007 στη κατηγορία Μυθοπλασία.

Εργαστήριο κεραμικής «Στέκι Παιδιού»
Υπεύθυνη εργαστήριου κεραμικής: Νικολέτα Ποδαροπούλου

Έμπνευση για το λιοντάρι αυτής της ιστορίας στάθηκε το λιοντάρι της πλατείας Ντανφέρ-Ροσερό στο Παρίσι. Δημιουργός του γλυπτού αυτού ήταν ο αρχιτέκτονας Μπαρτολντί ανάμεσα στο 1879 και το 1880. 

Με ένα κείμενο πολύ τρυφερό και ποιητικό, η συγγραφέας ακολουθεί το λιοντάρι από τη στιγμή της άφιξής του στο Παρίσι, στην καθημερινότητά του (το μετρό, τη μπαγκέτα ψωμί, τα καφενεία, τους παριζιάνους) και στα αξιοθέατά του (το Λούβρο και τη Τζοκόντα, τη Μονμάρτη, τον Πύργο του Άιφελ, το Σηκουάνα). 

Ανακαλύπτουμε μαζί του τι σημαίνει να φτάνει κανείς μόνος σε μια ξένη πόλη, όπου στην αρχή όλα μοιάζουν ξένα και απειλητικά, και σιγά-σιγά να μαθαίνεις ν’ αγαπάς την πόλη, την ομορφιά της, τους κατοίκους της και να νιώθεις άνετα και να μη θέλεις πια να φύγεις. 

Το βιβλίο, τυπωμένο σε πολύ μεγάλες διαστάσεις, ξεχωρίζει για την εικονογράφησή του όπου τα παιδιά μπορούν να κάνουν βουτιά και να ανακαλύψουν κάθε φορά νέες εκπληκτικές λεπτομέρειες.
Χρησιμοποιήθηκαν διάφορες τεχνικές: σκίτσο, ζωγραφική, φωτογραφίες, κολάζ.